“Droga Krzyżowa” jest nabożeństwem wielkopostnym, które polega na medytacji męki Chrystusa, połączonej z przejściem symbolicznej drogi wewnątrz kaplicy lub kościoła.
Tradycja jej odprawiania powstała w Jerozolimie wśród pielgrzymujących tam chrześcijan. Pierwsza pisemna wzmianka o „bolesnej drodze” pochodzi z 1228 roku. Z kolei pełną i jednoznaczną informację o „drodze krzyżowej” mamy z 1294 roku. Franciszkanie natomiast, po przejęciu opieki nad miejscami świętymi w 1320 roku, ustalili porządek przejścia. Ale dopiero w końcu XVIII wieku ostatecznie ustalono liczbę, kolejność i lokalizację stacji.
W naszej parafii nabożeństwo “Drogi Krzyżowej” w j. polskim odbywa się w piątki bezpośrednio po Mszy świętej o godz. 19.00.
“Gorzkie Żale” to typowo polskie nabożeństwo wielkopostne, które polega na rozważaniu męki Jezusa poprzez wspólny śpiew.
Na początku XVIII wieku proboszcz kościoła św. Krzyża w Warszawie ksiądz Michał Bartłomiej Tarło i Bractwo św. Rocha, istniejące przy tym kościele, rozpoczęli starania o pozwolenie na odprawianie w świątyni specjalnego nabożeństwa pasyjnego. “Gorzkie Żale” po raz pierwszy odbyły się w 1704 roku.
Nabożeństwo szybko zdobyło popularność nie tylko w Warszawie, ale również wśród wiernych w całej Polsce. W 1707 r. zostało wydane drukiem przez ks. Wawrzyńca Stanisława Benika, ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy świętego Wincentego à Paulo. Tytuł wydanej przez niego książeczki był typowo barokowy: „Snopek Myrry z Ogroda Gethsemańskiego albo żałosne Gorzkiey Męki Syna Bożego […] rospamiętywanie”. Krótsza – do dziś dnia używana nazwa – upowszechniła się później.
W naszej parafii nabożeństwo “Gorzkich Żali” odbywa się w niedziele pół godziny przed drugą Mszą św. w j. polskim o godz. 12.30 (wyjątkiem jest 4 niedziela miesiąca, gdyż wóczas nie ma Mszy św. w j. polskim o godz. 13.00).
